.

Part 2 ng kadramahan ko

Last sunday night, lasing ako. Sobrang lungkot ko. Ang dami daming pumasok sa isip ko hanggang sa ang sarili kong isip ang bumuo ng hinahanap kong nawawalang piraso ng puzzle. Kaya madaling araw, nag impake ako at umalis, sinabi ko sa sarili ko na maglalakad ako dala ang mga gamit ko kahit saan abutin basta lumipas lang ang oras na nasa labas ako. Inisip kong maglakad mula Laguna hanggang Maynila. Since nasubukan ko nang maglakad Laguna to Alabang. Habang naglalakad ako, napadaan ako sa isang bahay ng kaibigan. "Hi Mark! joysride tayo, La Union, balik din tayo bukas, test ko lang ang makina ng kotse." napangiti ako at sinabi "San ko lalagay ang mga gamit ko?"

Kagabi nagpahatid ako dito sa Manila. Pagkauwi ko ng bahay, nakita kong may mountain bike sa harap ng pinto. Agad kong tinanong kung sino ang may-ari ng bike Sabi sa akin, sa barangay daw pero pwede kong gamitin kaya agad akong nagpalit ng damit at nagbike. Simula bata ako, pag nagbibike ako, gumagaan ang pakiramdam ko. Kanina hinayaan ko lang pumidal ang paa ko kung saan man ako dalhin.

Nakarating ako sa Caloocan. Sa isang lugar na pamilyar ako, isang tindahan.

Mark: toktok, pwede bang makisindi ng yosi.

Tindero: (Napalaki ang mata at napatakip ng bibig) ayyyyyyy!!!

Siya ang ex ko na crossdresser. Joke lang, effeminate siya. My second ex. Nakilala ko nung estudyante pa ng college kami. magkalapit ang school namin. Sabay kaming umuuwi at sasakay ng lrt, hahatid ko siya sa bahay niya. Tanggap ako ng magulang niya at mga maton niyang kuya. Madalas kainuman ko pa. Isang araw nangyari ang di ko inaasahan at naghiwalay na kami. After that nagkikita naman kami lalo na kapag malungkot ako, kapag kailangan ko ng kausap handa siyang makinig.

Ex: Kamusta ka na, buti alam mo pa tong lugar.

Mark: OO naman, may utak naman ako, tanda ko ang madalas kong puntahan na lugar noon.

Ex: Pagod na ko, galing ako sa work tapos pag uwi bantay sa tindahan. Double job.

Mark: Wow galing yayaman ka jan.

Ex: Mas mayaman ka. Bakit ka nabisita? Babalikan mo na ba ko?

Mark: Hahahaha, napadaan lang ako, alam mo naman pag may bike kung saan saan ako pumupunta. Nagkataon lang na nauuhaw ako, painom nga, gusto ko yung coke.

Ex: tsaka yosi? haha. Ayaw mo bang makipagbalikan? Single ako. Kailangan ko ng inspirasyon.

Mark: Hahahahahahaha ang tagal na din noh? Ilang taon na nung naghiwalay tayo?

Ex: (mabilis na sinabi) Seven. Alam mo pa ba ang dahilan kung bakit tayo naghiwalay?

Mark: Hindi, hindi ko na tanda o di ko na gustong alamin.

Ex: ako tanda ko pa. dahil isang araw, susunduin mo ako sa school sabi ko may pupuntahan pa ko, pero nakipagdate ako sa iba at nahuli mo. Pero di naman ako malandi, may bibilhin lang ako nun at nagkataong nagtxt siya. Ang mali ko ay nagsinungaling ako sayo.

Mark: hahahaha, oo nga pala. nakalimutan ko na ang lahat. Past is Past.

Ex: So babalikan mo ako, gusto kong may karamay, may nasasabihan ng problema.

Mark: hahaha mature na tayo. Ilan taon na din, andito lang naman ako, pwede mong sabihan ng problema pag wala kang makausap.

Ex: anong number mo?

Mark: Huwag mo nang kunin ang number ko, dadaan naman ako minsan pag nagbibike ako. Aalis na ko. Magbibike pa ako, dinadama ko ang kalayaan ko.

Ex: Sige ingat. Balik ka dito huh.

Kapag wala akong karelasyon, o libre akong mag bike dito sa Manila. Dumadaan ako sa kanila, konting kwentuhan at madalas tawanan. Naiisip namin ang mga plano namin noon na hindi na matutuloy. Alam niya na malayo na kaming magkabalikan. Ibang iba na ang sitwasyon ngayon hindi katulad noong bata pa kami, malaya at mas konti ang problema.

Ex: Ingat ka sa paguwi %^&*(!

Mark: Mark ang pangalan ko. yan ang itawag mo sakin.

Ex: Nakilala kita sa pangalan na %^&*(, siyempre doon kita tatawagin,

Mark: byebye!

Nagpatuloy ako sa pagbababike ng maluwag ang loob. Nakangiti, kung saan saan nakapunta.

Susundin ko ang payo ng isang kaibigan. Magpapaka layo-layo muna ko. Siguro after 2 more blog post, Hiatus muna ko.

Gusto ko kasi kapag handa na kong magbisikleta sa daan ng realidad, handang handa, walang galit, matapang at buo akong magpapaandar, kasama ulit ang isang tao na hindi ko makonsiderang "ex" sa iisang daan.

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

Part 3 of 4

Sinusulat ko ito ng may galit sa puso. For those who do not know, anger is a part of stages of grieving a breakup. I am very familiar with this because I already surpassed or exceeded this few times. Isa ito sa weakness ko. Im always desperate for answers kung bakit nangyari ito, nangyari iyan. Minsan when I'm looking for enlightenment, ang nagiging result ay anger.

Although some would say, its a part, pag luminaw ang lahat ng malabo, pwede mo itong maranasan, it can help you to be empowered. It will help You to stand again on your own. Pero hindi lagi para sakin. As a libra, most of the time hindi ako bias. Kahit sa kaibigan, kung alam kong siya ang mali, nagpapagitna ako lagi. Same with the situation or relationship, bago ako magalit ay kailangan munang masagot lahat ng naka queue na tanong. Madalas pa nga pag nagalit ako, sandali lang at mangingibabaw parin ang kalinisan ng aking gray na puso.

Intro pa lang yan. This is the issue.

Kahit na ilagay mo ako sa pinakamahirap na sitwasyon, pinaka mababang posisyon at pinakalugmok na buhay, I always stand by myself, happy and contented. Yun ang pride ko, contentment. Siyempre I have many dreams at gustong gusto kong makamit yon, pero as of the moment, while waiting for my turn sa mahabang pila, willing akong maghintay, sumasabay ako sa agos ng buhay.

That's why, iniyak ko ito ng todo. Bakit ka hindi makuntento sa nasa iyo ngayon. Bakit kailangan akong mawala para sa ambisyon. Hindi ba ako sapat? When we started, I can be like my other friends na may karelasyon pero kapag naka salubong ng cute, biglang liko na, pwede kong gumaya sa iba kong kaibigan na dahil mayaman si Juan, kailangan ko siyang makuha at isantabi muna si Pedro. Pero hindi ko ginawa. Life's full of temptations, there are people who are more caring, more handsome, more intelligent than me, pero naisip mo ba na mas marami ding higit sayo pero Ikaw ang pinili ko?

Aaminin ko, when I met You, I still have very little something for the person who came before You, He asked me to follow him. Gabi ang flight niya, pero dumaan parin siya sa opisina just to be with me. Alam mo ba ang sinabi ko sa kanya, "This is the end. dalawang taon tayong magkaibigan, wala pang isang buwan na naglaro tayo kahit alam ko na aalis ka, sinamantala ko ang natitira nating oras para lumigaya, pero eto na ang limitasyon, nararamdamang kong may bago nang magmamay-ari ng puso ko, wala akong plano mangibang bansa alam mo iyan at napagusapan na natin ito. At tandaan mo, straight ka, hindi ka bisexual. Naatract ka lang sakin dahil nung iniwan ka ng girlfriend mo, inalalayan kita. sinisira mo ang buhay mo kaya naramdaman kong dapat kitang tulungan. And I'm happy for You."

Dun pa lang, kahit alam kong sumusugal ako sa kung ano man ang mangyayari, sabi ko "come what may" pero humihingi ng pag-asa na makuha ka.

I still have many questions pero dadating ang panahon na masasagot iyon.

Sinusulat ko ito ng may galit sa puso, kaya humihingi ako ng lubos na pangunawa at pasenxa lalo na sa iyo. This too shall pass and it will be very soon, you know me. After this, nakangiti na naman ako.

I love You and Im angry with the situation. Nagkakilala tayo sa maling panahon, kung saan kahit umiwas ako na may masagasaan ay nasagasaan parin. Madaming naapektuhan lalo na sa parte mo. I hope someday, pag nagkita tayo ng mata sa mata, walang iwasan, pero madaming tawanan. Wow that's a "hope" not a false hope but a redirection.

_________________

For a second I was in control
I had it once I lost it though
And all along the fire below would rise
And I wish you could have let me know
What's really going on below
I've lost you now, you let me go
But one last time

Tell me you love me
If you don't then lie
Oh lie to me

Remember once upon a time
When I was yours and you were blind
A fire would sparkle in your eyes
And mine

So tell me you love me
If you don't then lie
Oh lie to me
Just tell me you love me
If you don't then lie
Oh lie to me
If you don't then lie
Oh lie to me

Call it true, call it true love
Call it true, call it true love

________________

The last part before my Hiatus will be posted on November 1. The title is "Forgive and Forget". Isasabay ko sa araw ng patay para ang mga sakit, ang mga pangit ay kalimutan ko na at ibaon sa sementeryo. Gusto ko kasi after that, wala na akong galit, pipilitin ko nang wag maghalungkat ng mga hindi magandang bagay at dapat napagpatuloy ko na pag momove forward.

Thanks.

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

For days, I'm drowning in the firewater. Living this fantasy that somehow things will just pass and everything will be okay again. I cant sleep thinking of many reasons why I was wrong for You. I believed in you without any doubt. You said we need to be honest to one another that's why instead of committing mistakes and lying, I closed all my doors even to my friends. Im very much contented. Just with You everything will be just fine.

Funny for just a day, everything has changed. My point of views, my thoughts, my future plans, and a little bit of my heart. I kept digging on something that's just in front of me. I did some thinking and realizations, and came to my mind that I'm too depressed not because I love You that much(thats given) but with the memories when we were together sharing the same bed, laughing and making love. If I had money, stable job, if we dined together on fancy restaurants, will you even think of coming back to him? It's time to let this pass.

I forgave You for ruining my heart. It will soon be mended on its own and will be ready for a new challenge in life.

I will forgive You if you will erase me on your book. You're still part of mine and still there are many chapters waiting to be written. Its possible to meet You again.

I forgave You for seeing him again and again despite my request and even though You don't want me to see some of my friends. If only I'm more handsome than him (bitter) haha.

I forgave You for living in lies.

I forgave You for not telling me sooner what exactly how you feel for him.

I forgave You for not being contented. Its not your fault. Youre just being practical.

I forgave You for changing your heart. Change is the only thing constant in this world.

I forgave You.

Please forgive me too.

Forgive me for coming into your life in wrong time.

Forgive me for giving you hard times and sadness in your heart, If you were just honest enough to tell me what bothers you asap.

Forgive me for my mistakes. Im just a human.

Forgive me if I didnt hold you back. Im not good in bargaining and I know thats what You want.

Just yesterday, I opened the bottled hope I kept inside my heart. I'm setting it free.

Just a piece of advice, surround yourself with the people who will love You who will care for You and not just someone who admires you. Keep safe. always use protection when meeting a stranger.

Im letting You go, I need to fix myself naman. See you sometimes. I love You forever.

Oh yeah Mark is dead but Bry is still living and fighting.

--- dapat bukas pa ito, pero nasa cemetery na ko bukas----- HIATUS na.
Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

Today is the monthsary of my singleness. I cant help but to mesmerize all the sweetest things. Yung magaganda at panget. I cant help but cry pero anong magagawa ko.

Ayaw kong nagiisa. madalas parin akong nagiinom. nakikipagkita sa mga old friends. Gabi na mostly umuuwi. Kapag kasi magisa ako biglang pumapasok ang lungkot. Gusto kong laging masaya dahil alam ko pag tapos ng lungkot ay galit ang mararamdaman ko. Ayaw ko nang sumama ang loob ko.

Gusto kong laging makita ng mga tao na masaya ako. Last time I'm with my bestfriend. sabi niya Mark, lumandi ka na. sabi ko naman Alam ko naman na hindi yun ang solusyon. Lalandi ako pero meron sa puso kong sinasabing huwag. Anong gagawin ko. Alam mo kahit nga panonood ng porn hindi ko gaanong ginagawa kasi while watching biglang naiisip ko siya. Naiisip kong kami yun. Kahit mga chickflick kapag nanunuod ako pinapatay ko ang tv. Ayaw kong makita ang kasweetan ng iba. Naiisip ko ang nakaraan.

Kahit ang pagbubukas ng social networking site hindi ko na ginagawa. Ang laptop ko ay halos inaalikabok na. One night I opened my account sa isang lgbt social networking site. It's my old dummy account I use for watching videos of some users.

Nood lang ako nang nood ng bigla akong nakakita ng 3 messages sa inbox ko galing sa ibang users. May pogi at may malalaking katawan pa. Naalala ko na ang profile pic ko nga pala ay yung katawan ko seven years ago. May isa akong nireplyan hindi para makipaglandian kundi para mambara.

"Kung ni-pm mo ko dahil sa katawan ko, wag ka nang magsayang ng oras. Mataba na ko ngayon. Wala akong muscles puro taba at maitim na ako sobra. malaki din ang ilong ko at mabaho ako. Nagonline ako dahil gusto kong manuod ng videos at di lumandi."

Tapos kong isend yun napaisip ako. What if lumandi ako, bakit di ko gayahin ang iba na kakahiwalay lang ay lumalandi na agad. What if dahil iniwanan ako ay humanap agad ako ng iba na makakapiling. What if ibalik ko yung dating ako na humanap ng rebound.

Pero pagkatapos ng mga pagiisip, pumasok din sa utak ko na hindi ako ganun tao. Hindi solusyon ito. Kung gusto kong ayusin ang sarili ko, uunahin ko ang mga dapat unahin hindi ang paglandi sa networking site. I closed my dummy account and turn off my laptop.

Pumikit na ko. Papasok na ko sa panibagong dimensyon ng biglang nagring ang cellphone.

"Hello! this is Mark. Is this stranger Ced?"

3 hours of humorous conversation.

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

Forgive me fellow bloggers and readers for not writing funny and humorous stories. Wala pa ko sa kondisyon magpatawa pero sinasabi ng utak ko na magkwento. Siguro after 3 more posts, nakakatawa na ulit.

Lately,nakaka receive ako ng call from someone I call stranger Ced. His name is not Ced. Nagkataon lang na may aksidenteng tumawag sakin na di ko kilala pero ang haba ng usapan namin at nakakatawa at ang pangalan ng caller ay Ced.

This stranger Ced is a friend of mine na 2 or 3 times ko pa lang nakita at sa inuman pa. Isang lalakeng mas matangkad ako, maputi, singkit at matangos ang ilong twink ang katawan. Medyo mukhang artistahin kaya nakuha niya ang atensiyon ko pero di ko pinapansin. Kahit friendly ako ay nananig parin ang ugali kong "pake ko sa kanya".

And then sa wakas ay pinakilala siya sakin. Nakangiti siya kaya ngumiti din ako. Madalas nung gabing iyon siya ang kakwentuhan ko. May bagay na nakakuha ng atensiyon ko sa kanya. Isang ugali na kaparehas ko noon. Ang pagiging misteryoso. Ayaw pagusapan ang edad, status at kung anu-ano pang personal. Kaya puro katatawanan lang ang pinaguusapan namin.

Paiba-iba cellphone no. niya kaya magugulat na lang ako kapag may tumawag na number at siya pala yun. Pagkatapos ng mahabang panahon ay nagparamdam ulit siya.

Hello!

Hello Mark!

Whos this?

Ang iyong tagapagligtas?

Tanong ba yan?hahaha Sino ka?

Stranger!

Huh? Ang nawawalang stranger ng buhay ko?

Hahaha, Yup. Stranger Ced.

Woahhh. Its been a long time. How did you get my number?

From a friend of mine whos friend of yours.

Ahhh. Bakit ka tumawag mula sa kawalan?

To comfort you! Malungkot ka daw.

Hahaha. Comfort in your strangeness. Alam ko mabibigay mo yan. Pang ilan ako sa tinawagan mo ngayong gabi?

Ikaw lang. Wala ng iba noh. Ako pa ba?

Ilan ang kausap mo kagabi?

Dalawa.

Ang swerte ko pala. Wala akong karibal ngayong gabi. haha

OO hahahaha ang swerte swerte mo talaga! At sabi ko nga diba I will comfort you.

Ang pastime niya ay tumawag ng tumawag sa kung sino-sino na makita niya sa mga social networking sites. Mapanuri ang mata niya. Kumbaga "choosy" ang gagong ito. Isa pang bagay na nagkasundo kami. Medyo malakas din siyang manlait.

Hulaan ko, never ka pang nagkarelasyon noh?

Ang galing mo ah, OO never pa. Alam mo takot na takot akong may makakilala sakin. Kaya sa lahat ng mga tinatawagan ko, never nilang nakita ang mukha ko. Sa boses ko lang sila nahuhumaling.

Haha, ang swerte ko talaga noh. Sa lahat ng nakakausap mo, ako lang ang nakakita sayo.

Sabi ko nga sayo swerteng swerte ka talaga. Alam mo pa nga meron sa site na @#$%^(*&^& iniyakan ako kasi nagmamakaawang makita ang mukha ko humihingi ng pic. Cute naman siya at gusto ko siya makita ng personal kaya lang nawala ang cp ko nun. Nawala ang number niya. Sign yun na di ako pwedeng makipagkita. Kaya di ko na siya nimessage online.

Pakyu ka naman. Kawawang bata yun. Kung takot na takot ka, edi never ka pang nakipagrelasyon o kahit sex?

Never pa rin ako nakikipagrelasyon. Sex lang dalawang beses pa lang, nagbayad ako. Yung mga escort. Pumili ako ng mukhang artista.

Putangna ang yaman mo ah.

Hindi ah. Kaya nga dalawang beses lang eh. Tsaka Ok na ako dun. Takot akong magkarelasyon. Hindi kagaya mo laging meron.

Gago wala. Single nga ako ngayon eh. Pero itry mo parin kasi masarap yung may kayakap. Masarap yung may kalambingan.

OO nga masarap.

Tangina pano mo nalaman ang pakiramdam eh di ka pa nga nakikipagrelasyon?

Yung huling binayaran ko, pinadama niya sakin yun. Lalo na after naming magsex. Nakipagkwentuhan pa siya sakin, niyakap niya ako at hinalikan. Pwede kasing yun na ang huli.

Tanga, kaya niya pinadama yun para sa susunod siya ulit ang piliin mo. Pero wow. Atleast alam mo ang pakiramdam.

Oo masarap sa pakiramdam. Kaya sa susunod siya ulit ang kukunin ko. haha

Lumipas ang ilang oras nang kwentuhan na tawanan, kamustahan at konting iyak ko hahaha. Natuwa ako dahil naalala niya ko.

Paumaga na Stranger, naiistorbo ko na ang oras mo.

Di naman pero inaantok na ko. Any last words?

Salamat sa pagtawag. Napatawa ako ng madami. Kailan ka ulit tatawag?

Hindi ko alam basta bigla na lang ako ulit tatawag. Ingat ka lagi ah. At wag ka nang makipagrelasyon.

Haha, Salamat. Uu Sarili ko muna. Bye bye nytienyt Stranger!

Goodnight hehe!

At tumawag ulit siya ng kasunod na gabi.
Share ko lang kasi masaya ako kahit papaano haha. bye.

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

Hi Peepz! This will be my last blog post dahil kailangan ko na talagang ayusin ang blog na ito. Dapat talaga nung last month pa kaya lang nagloloko si Rupert ang laptop ko kaya nauudlot but I already have a new header and new body color. I want my blog to start clean just like what Im doing now in my life, starting over again clean and green, happy and wise but still easy and breezy.

Nabalot ang sarili ko sa galit at pagtatampo sa mundo na muntik pa kong gumawa ng bagay na alam ko naman panandalian lang makapagbibigay sakin ng satisfaction pero at the end ipapahamak ko lang ang taong importante sakin. I started to live in a fantasy world. Full of imagination, a colorful world full of imaginary things. But now the reality is pulling me back and now really is the time to face the truth.

Nagsisimula na ulit akong mahalin ang sarili ko ng buo. May isa sanang bibigyan ko ng chance na patuluyin sa buhay ko kaya lang napaisip ako, di pa ito ang time. Makapaghihintay ang iyon. Sa ngayon may mas dapat akong ayusin.

At ang bagong mukha ng blog na ito ay hindi lang puro nakakatawang experiences or stories. Magfofocus na din ako sa personal life. lels. hahahaha

See You on December!!!

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Pagpantasyahan niyo muna ang cute kong mukha. Sa susunod machong katawan ko na ang ididisplay ko courtesy of gym sa may kanto. hehehe kung crush niyo ko pm niyo lang ako sa fb. lels bye.

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

My blog is still under renovation. I thought na dapat naisama ko na ito sa blog ko bago pa man mabago ang layout ko kasi baka matabunan na naman siya sa mg drafts ko sa OneNote. Gusto ko fresh ang isusulat ko sa bago kong page kaya ni post ko na ito

Ang post na ito ay naglalaman ng storya na hindi angkop sa mga konserbatibong indibidwal. May kahalayan at ang mga ginamit na salita ay di nababagay sa mga banal. And also its for Gays. Judge me, I dont care.

"Mark, namimiss ko yun. Naeexcite ako"

"Hahaha, dating gawi ba?"

"OO pwede naman eh"

Kausap ko ang misteryosong kaibigan habang umiinom ng frappe. Ang tinutukoy niya ay ang pakikipagtalik sa mga kapwa lalaki na may karelasyon na. Hindi naman siya kabit. Mas nadadama niya lang ang excitement kapag alam niya na habang may tinitira siyang boylet, yung boyfriend ng boylet ay walang kamuwang muwang at naghihintay sa kanyang kalaguyo sa mahabang gabi.

"Hindi ka pa ba nagsasawa? Ayaw kong gawin iyan."

"Do you remember Kid?"

"OO, siyempre kaibigan ko din yun, hindi lang kami close. I find him fat and ugly lang talaga. I dont know, pero you know me Love ko ang malalaman, mas masarap kantutin pero si Kid, naasar ako pag nakikita ko siya."

"Ewan ko pero patay na patay ako kay Kid. Alam mo ba na habang sila ni Tantan ay nagsex kami?"

"Akala ko ba top si Kid, ano ba talaga?"

"Top siya pero binottom ko siya. One morning nagtxt siya sabi niya kita daw kami para magbreakfast.... sa SOGO."

"Hahaha putang ina"

"hahaha, ang lakas niyang umungol at nagmumura siya habang kinakabayo ko siya at sinasabunutan ko. Medyo sadista kasi ako."

"hahaha. naiisip ko ang nangyari. tangina. e di ba si Tantan eh pinormahan mo din?"

"OO, tapos naming magsex ni Kid ay naghiwalay na sila ni Tantan tapos pinormahan ko na si Tantan."

"So, may nangyari na sa inyo?"

"BJ lang"

"Haysss Namimiss ko ang mga panahon na lumipas. Sabagay di parin naman tayo mukhang matanda diba?"

"OO naman"

"Iba ka talaga. Hindi kita mapapantayan."

"Ulol, sino niloko mo? Ginawa mo na din yan noon diba? Ano nga ba ang kwento nun?"

"Iba naman iyon. May dahilan ang lahat. Dahil iyon sa paghihiganti. Alam mo naman diyan ako magaling sa paghihiganti diba?"

"OO alam ko kaya nga yung araw bago makipagbreak sayo si ******* ay nakipagsex ka na kay ****** para makaganti ka na agad hahaha. Ikwento mo na ang nangyari noon."

This is the story.

Sa panahon na madalas ay nasa madilim na lugar ako at nagsasayaw, nakakilala ako ng kaibigan na tatawagin kong si Bob. Madalas kaming magkakwentuhan at magkasama kapag may gimik. May boyfriend siya at mahal na maha niya to. Never ko pa naman namimeet ang boyfriend niya, sa mga pics ko lang nakikita sa friendster. One time nagtxt sakin si Bob na pumunta daw ako sa bahay nila. Pag dating ko sa bahay nila ay biglang umiyak si Bob at halos 30 minutes bago huminto. Tinanong ko siya kung anong problema. Sabi niya yung boyfriend niya ay nakipagbreak sa kanya.

Ok, napangiti ako. Sabi ko sa kanya "tama na, pinagpalit ka ba niya?". Sabi ni Bob "OO". Tinanong ko siya ulit "Gusto mo bang maghiwalay din sila?"tumugon si Bob ng "OO". Sumagot ako ng "Sige ako ang bahala".

Nakangiti akong umalis ng bahay ni Bob dahil excited ako. Crush ko ang boyfriend niya. Trip na trip kong tirahin. Since magaling akong magspy. tiniktikan ko ang mga social networking accounts ng boyfriend ni Bob. Dahil alam ko naman ang mukha ng bf niya sa friendster, nahagilap ko ito sa Manjam. Konting chat at ginamitan ko ng aking charm. At niyaya ko siya magkita sa Rob Ermita. Nagcheckin kami sa motmot at kinanton ko siya.

1 down. Meron pang isa. Kailangan kong mahanap ang kanyang bagong boyfriend. Madali lang iyan. Since napakita na din ni Bob sakin ang profile noong bagong boyfriend, todo check ako sa mga activities niya sa frendster. Sa mga testimonials nila sa isat-isa. Sa mga pics nila, confirm.

Gumawa ako ng hakbang sa friendster mismo. Inadd ko siya sa tago kong account at doon ko siya nilandi. Napakabilis naman palang mahulog sa bitag ng isdang ito. Kaya nakipagmeet din ako sa kanya sa Rob Ermita. Same motmot, same room.

"Asan dun ang paghihiganti Mark?"

Tinext ko sila pareho na makipagmeet ulit sakin sa Rob Ermita. Sa foodcourt sa pinakataas na floor ng mall. Unang dumating ang boyfriend ni Bob. Sabi ko sa kanya umupo muna may hinihintay lang akong kaibigan. Maya maya ay dumating din ang bagong boyfriend niya. Nakita ko ang gulat sa mga mata nila. Hindi sila nagsalita kaya ako na ang nagsalita para sa kanila.

"Alam niyo pareho kayong masarap. Boy # 2, masarap ka kaya lang maluwang na ang iyo. Boy # 1 mas masarap ka dahil top ka naman talaga diba, kaya masarap kasi masikip at ang pogi pogi mo, kung matino ka lang sana ay crush kita. Well sige bye bye I gotta go"

Nagmamadali akong umalis nun dahil baka habulin nila ako. After that hindi ko na inalam ang resulta ng ginawa kong paghihiganti para sa kaibigan ko. Hindi ko na din siya tinanong. Nagpalit ako ng cp number.

"Anong naramdaman mo Mark after that?"

"Wala. Noong panahon na iyon kilala mo ako, para lang din ikaw walang puso."

"Uulitin mo pa ba yun?"

"Hindi ko masasagot yan, siguro pag dumating ang pagkakataon na ako na mismo ang inagrabyado"

"Wow parang teleserye, tangina mo! Teka lang ah, tumatawag yung ka Grindr ko!"

"Sige go lang, aalis na ako. Gabi na, mag cacab na ko para makauwi agad

"Ok bye! See you, magtxt ka lang ahh wanna try foursome?"

"No thanks, Im not in the mood"

This is the other Me. Im not an anonymous blogger pero malakas ang loob ko na ikwento ito. Wala akong pakialam kung may masasabi ang iba na di kanaisnais. Kung sino ang makakatanggap kung sino at ano ako, sila lang ang may karapatan makilala ang iba ko pang pagkatao.

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

Hi Peepz! Eto na nagbabalik na ko. Bagong mukha ng blog. White but not clean. Simple and Free. Kaya pahinga muna ang tontong patatas. Meet my alter ego, Bryce. Siguro sa drawing ko pa lang, may idea na kayo kung sino at ano ang pagkatao ko. Yun lamang enjoy enjoy enjoy!

Bye bye muna.

"In the arms of make-believe, sleep will set you free. In the arms of make-believe, in the arms that let me be"

This is one my most favorite OPM song. Kinanta ng Imago sa unang album? Di ko na tanda. Noong taon 1999 hanggang 2010 laman ako ng gig especially pag NU,Pulp Summerslam at Myx madalas nandoon kaming magtotropa. Isang beses pa nga pasko 12AM nasa kwarto ako nanunuod ng MTV, eksaktong 12 pupunta na ko sa may kainan para mag Noche Buena ng biglang ito ang niplay.

Then, 2004 launching ng second album ng Imago, napadaan ako at natatandaan ko na kinanta ito ng Sugarfree. Ngayong gabi sinubukan kong isearch sa You tube kung sakaling meron man. And yes nakita ko siya,

Second part na yung narecord but still ok parin. Makahulugan sakin ang kantang to. madami akong naaalala sa tuwing pinapatugtog ko.

Neither awake or asleep
Dwell somewhere in between
Neither someone or something
Be it life alone
I walk it like a park
Half real, half fancy
A million tonight
A million to fight
A million to light
A million is right
Chorus:
Yonder wails on my sleeve
In the arms of make-believe
Sleep will set you free
In the arms of make-believe
In the arms that let me be
Abide by a dreamer's flight
Cheater misfit on high
Alone in the landscapes
Periwinkle skies
A worried pretender passes me by
A million tonight
A million to light
A million to fight

Sinulat ko ito 2 months ago. Mga tatlong araw ng ako ay naging single ulit. Nakalimutan ko na ito pero sa kahahalughog ko ng mga files sa laptop ko ay nakita ko ito. At naisulat ko na kaya ishashare ko na din sa inyo.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

My True Happiness

October 16, 2014 at 8:40pm

8 years ago, Naalala ko pa ang classroom kung saan ako nag take two ng Engineering Physics 2. Since co- requisite ng lecture ang laboratory at bagsak ako sa laboratory, Kailangan kong ulitin ito pareho. I repeated the subject with the same professor. Isa sa pinakamasayang professor na nakilala ko. Pagpasok ko sa classroom, tumingin siya sakin, napalaki ang mata,pinalo ang table at sinabing "Ikaw na naman, pasado ka sakin last term?" (sa Mapua, term ang tawag sa sem because of the quarter system not just tri sem but a quarter term. I answered politely "bagsak po ako sa lab".

Sa mga subjects na tina-take ko, madalas bago matapos ang klase, lalabas ako mga 30 minutes para tumambay sa lumang building sa labas ng school which is now a hotel. Babalik ako pag uwian na. Isang beses ginawa ko ito sa Physics subject ko, pero maaga aga akong bumalik ng classroom. Pagpasok ko bigla akong tinawag ng prof. "Mr. Patatas, in mesh analysis what do you use to blahh blahh blahh blahh?" sumagot ako, "Sir, in a direct current, blahh blahh blahhh". Ang sinagot ko ay hindi ko natutunan sa Physics, kundi sa advanced subject ko na AC/DC machinery. Pero ang reply ni Sir sa sagot ko ay "very good, paano mo nalaman ang tamang sagot" napangiti ako at sinabing "sa inyo po, last term!" Napalaki ang mata niya at sinabing "Pilosopo".

You may find it weird on how may I relate this story on the title of this open note lalo na pag inexplain ko sa inyo pero ito lang iyon.

Simple lang akong tao. Lagi kong sinasabi na kaya kong manatiling magisa o nagiisa. Dumating ako sa punto ng buhay kung saan naabot ko ang luho na gusto ko. Pero nakita ko doon na walang kasiyahan. Before, when I am broked emotionally, halos di ko maramdaman, tinatakpan ito ng lahat ng marangyang bagay at okasyon na pwedeng puntahan pero nanatiling hindi masaya, blangko.

Hindi ko sinabi sa professor na I am taking a second year subject on my first year at doon ko binase ang sagot ko. Gusto kong purihin siya nung oras na yun na may natutunan akong mga bagay sa kanya, may mga napulot ako sa mga sinabi niya nung una niya kong naging etudyante. What I mean is, I want to tell him that I love the way he teach. Gusto kong mafeel niya na naappreciate siya kahit ng isang tontong estudyante. And that's a true happines, "feeling loved".

Ito ang dahilan kung bakit di ako natitinag. Sa kabila ng mga pangyayari sa mahirap kong buhay, ang galit na nabubuo sa puso at isip ko ay biglang nadudurog Dahil I still feel loved. Ang mga luha ko, pinapalitan lagi ng ngiti dahil alam ng puso ko na minahal ako. Kaya ako nakangiti sa mga nakaraang araw at tumatawa ng malakas dahil hinaharang ng puso ko ang utak ko na isiping, nagiisa na naman ako.

That's my true happiness, feeling loved. Kaya kung lumapit man ako sayo at sabihin, huwag mong ipagkait kahit ang pakikipagkaibigan yun ay dahil ayaw kong mawala at bumalik sa dilim.

Paglipas ng linggong ito, haharap ako sa kinatatakutan kong sitwayon pero haharapin ko ito ng buong tapang habang isinasaisip ko na nandyan lang ang taong mahal ko, hindi ko man kasama ay sinasapuso ko na minahal niya ako.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Natatandaan ko umiiyak ako habang sinusulat ito. Pero ngayon habang binabasa ko ito ay nakangiti ako at naiisip ko na may dumaang ganitong pangyayari sa buhay ko na nalampasan ko na naman. Ni-share ko sa inyo to ngayon para kahit papaano magsilbing gabay kung napunta din kayo sa sitwasyon na pakiramdam niyo wala nang nagmamahal sa inyo. Pero ito lang ang natutunan ko:

Kung meron kayong mamahalin ng buo, bago ang lahat unahin mo muna ang sarili mo. Bago magmahal ng kahit sino pa man, kilalanin, alamin muna ng mabuti ang sarili mo.

I deleted my facebook account. Tinatamad na ko tumingin nang tumingin. Wala na akong ganang magfacebook. Since ang lagi ko namang kausap ay hindi sa facebook, lagi kaming sa text lang. Yung kaibigan ko namang blogger, madalas sa WeChat at twitter kami nagkukulitan. Halos naiisantabi ko na ang fb. Kaya pansamantala deactivated muna siya.

Napapadalas akong magpunta sa gym at magbuhat, pag di kaya ay sa bahay na lang. Puspusang pagpapaganda ng katawan, pinangakuan ko kasi si Papa Jd (@Ohboi_teddy) na magpopost ako ng nakahubad sa twitter. Hahaha. And also for clean and healthy living. hehehe.

So lets start.

Ang tita kong pilay, sa tuwing magkekwento ay hindi ko makilala kung sino ang tinutukoy niya. Nasanay na siyang ibahin ang pangalan ng bawat karakter sa istorya. Matatawa na lang ako pag nalaman ko kung sino. At madalas yun na din ang nagagamit naming pantawag sa kanila.

Eto ang listahan ng mga ginagamit niyang alias ng mga taong kinukwento niya para di malaman ng iba kung sino iyon.

Mr. Pangilinan

- pinsan niya na nagkakabit ng kuryente sa mga kapitbahay. Siya ang Manny Pangilinan ng lugar. Kahit tap na ang kuryente, once na kinabitan ka niya, you are required to pay 200 monthly.

Mrs. Pangilinan

- asawa ni Mr. Pangilinan na nagtitinda ng ulam at merienda sa labas ng compound.

Si Binge

- kaaway niya na babaeng may edad pero madalas ay nakaharap sa laptop at nakasuot ng napakalaking headphone.

Batang Gubat

- apo ni Si Binge, isang batang babae na nagtatakas ng pagkain para hindi makita ng lola niya. Ayaw na ayaw ni Si Binge na naliligo si Batang Gubat dahil ayaw niyang maglaba ng panagdamitan ni Batang Gubat.

Babaeng Tatoo

-nanay ni Batang Gubat, babaeng maitim na may mga tatoo sa likod. Ayon sa tita ko, malandi daw si Babaeng Tatoo pero feelingera lang daw ito at ang mga tatoo niya sa likod ay walang art at kalat-kalat.. Natatawa ako dahil kakilala ko si Babaeng Tatoo, rakista siya.

Batang Pangilinan

-bunsong anak ni Mr. and Mrs. Pangilinan. Batang babae na ubod ng yabang. Kalaro niya si Batang Gubat. Isang araw ay pinilit niya si Batang Gubat na maglabas ng pagkain. Eto namang si Batang Gubat agad na pumasok at kumuha ng madaming pagkain pero nahuli siya ng kanyang lola na Si Binge at sinigawan ng "Putang ina mong bata ka! San ka kakain sa labas? Malandi ka talaga parang ina mo. Kasama mo pa ang kaibiga mong malalandi!" take note: si Batang Gubat at Batang Pangilinan ay mga 10 yrs old lang.

Delicioso

- si Aling Deli. Isang matandang babae na laging kamurahan ang mga anak at apo niya.

Pilaykupin

- paboritong bilihan ng tita ko ng ulam. Pilay.

Pilayuki

-kapitbahay na pilay

Ilong

-Kapit bahay na walang ilong dahil sa kakukutkot noong nagshashabu pa siya. Kinuha ng doktor ang balat niya sa noo para gamitin sa ilong. Ang ending hindi parin successful.

Matandang Demonyo

-lola ko na kaaway ng tita ko. madalas silang nagaaway pag nagkakatagpo ng landas. Kapag kumakanta ang lola ko, sasabihin ng tita ko na "ayan na naman siya, kinakanta na naman niya ang musika ng diyablo. ang kantang may sumpa".

Ako din naman mahilig tawagin sa ibang pangalan ang kinukwento ko, Pero mas matinde ang tita ko. Madami pa siyang alias para sa ibang tao di ko lang matandaan.

Share lang. bye bye muna.

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

Lately pinupuna ako ng ibang kaibigan ko. Bakit daw parang nagiba ako. Sa mga pinopost ko, kahit sa social networking at twitter bakit bastos na daw. Ang sagot ko "dati pa naman akong bastos, naging medyo erotic lang".

Kung kilala niyo naman ako ng personal, You should know the difference. Iba ako sa personal kaysa sa mga kung ano mang medyo malibog na tweets or posts. Sa mga pinagdadaanan ko sa buhay kailangan kong laging masaya. And I can say that Im diverting negative thoughts papunta sa mga ganoong kaisipan. Im still in a stage na kailan ko pa rin ng mapagbabalingan ng atensiyon para di ako mahulog. Kung kayo ang nasa posisyon ko, siguro ngayon nang aaway pa kayo. Hindi madali na habang nasa stage ka ng pagmomove on, ang mga nangyari ay nababasa ko na parang open book. Instead of moving on, napapaluha ako, nahihila ako ng mga ala-ala ng nakaraan ng gusto kong kalimutan. Although Its ok for me, wala akong magagawa dun. I just have to endure.

Sabi ko nga Im diverting negative thoughts and feelings. Pwedeng to something more productive katulad ng mga ito:

Since I know na kapag nagtanim ako ay nagbubunga naman, Ayan habang namamamsyal ang inyong lingkod na si Little Red Riding Cap sa Glorietta at Landmark, nakita ko ito, ang mga instant tanim.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Nasa cup siya. Ang gagawin mo lang ay i-iuunpack ang soil tapos ilalagay ang seed, didiligan ng konting tamod este tubig at Ok na.

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Ayan, inaalagaan ko, dinidiligan lagi at kinakausap. Sana ay mabuhay silang tatlo. Ni-try ko lang kung ok pa ang green thumb ko. hehehe.

Isa pang inaalagaan ko ay ang mahal kong pamangkin

Image may be NSFW.
Clik here to view.

Simula ng pinanganak siya ako na ata ang nagsilbing tatay niya. Madalas ako taga pagpatulog, taga timpla ng dede, tagatanggal ng diaper at taga linis ng pwet hanggang ngayon. Kaya mahal na mahal ko siya. Marinig ko lang ang pagtawa niya at bulol na pagsasalita ay sobrang saya ko na.

Hindi madaling ngumiti o magpanggap na masaya sa sitwasyong alam mo na mabigat parin kaya ang dapat mong gawin ay ibaling mo sa iba. pwedeng tao at kung anu-ano pa.

Senxa na, puspusan ang pagpost ko, kailangan maka 200 posts ako bago matapos ang taon. ehehe

Lahat naman may minimithi. Lahat may inaasam. Lahat may pinaglalaban.....

Matagal ko nang tinalikuran ang mga usapin tungkol sa bayan. Noong panahon ni Gloria, ilang mga mob,rallies,piket sa Edsa, sa Ayala, sa Taft, sa Mendiola ang sinamahan ko na may winawagayway pang bandila ng kung anong grupo ako nabibilang. Habang hinahabol ng mga pulis at umiiwas sa mga bumbero na nagsasaboy ng tubig.

Tinutuligsa ang mga katarantaduhan ng gobyerno. Ang di pagkakapantay pantay. Isang hakbang na lang ay aakyat na ko sa bundok, hahawak ng baril, at gagamit ng dahas para sa bayan.

Para sa bayan nga ba? Ano bang naiambag ko bukod sa pagiging Pilipino? Bakit di ako maintindihan ng mga mahal ko sa buhay? Bakit masyadong mahabang proseso at panahon ang pagbaliktad ng tatsulok? Bakit madami ang mga gustong makamtan ito pero ilan lang ang kumikilos at puro salita lang kulang naman sa gawa? Andami kong tanong. Pero lahat yan pare pareho ang kasagutan... Bayan.

Para sa Bayan. Pagiging makabayan. Nabubuhay sa perspektibo ng bayan. Nasanay sa kinalakihang kultura ng bayan. Nasanay sa kinalakihang ugaling pinamana ng mga ninuno ng ating bayan.

Bayan... Lupang sinilangan. Kasama ng mga kababayan, kadugo, kamag-anak. Pag may nagtangkang manghimasok, handang kumitil ng buhay.

Sa simpleng pananaw na naisulat ko, hindi ko masisi ang mga kapatid natin sa Maguindanao. Hindi ko masisi ang taktika ng kapulisan, hindi ko masisi ang kasalukuyang Pangulo at ang kanyang administrasyon. Kahit pagbalibaligtarin natin, parehong para sa Bayan ang pinaglalaban ng dalawang kampo. Ang isa para supilin ang terorismo. Ang isa naman ay para ipagtanggol ang kadugong pilit itinatago na naghahasik ng terorismo para sa pinaglalabang prinsipyo para sa sinasabi niyang kanyang bayan.

Hindi kasagutan ang digmaan. Lahat madadaan sa kapayapaan, lahat mapaguusapan. Hindi ko pinapaboran ang pinunong panot ngunit subalit dapatwat kung ako ang nasa katayuan niya, Iisip pa ako ng taktika para sa kapayapaan. Ayokong maging barbaro at pamarisan ang ginawa ng kabilang grupo. Hindi madaling maging pangulo lalo na sa bansang maraming matang mapanghusga ngunit hindi gumagawa ng hakbang. Bukod sa pagiging pinakamataas na pinuno ng sagkapulisan, Siya din ang pinuno ng ating bayan. Bukod sa pagdadalamhati niya sa nalagas niyang tauhan, Nagtatrabaho siya para sa iba pang mas malaking prolema nang ating bayan. Tao din yan, may mga pagkakamali. Kaya mo ba na pasanin ang pinapasan niya ngayon? Ako hindi. Ang magagawa ko lang ay bumatikos.

Huwag tayong magsisihan. Huwag natin punan ng galit ang mga puso natin. Pag dumating ang tamang panahon, Justice will be served.

Bilang katoliko, hindi galit at paninisi ang tinanim sa aking ni Kristo. Kundi ang kapayapaan at pagmamahal sa kapwa.

9 years ago......

Dre: Mark, hindi pantay pantay ang ating lipunan. May mayaman, may mahirap, May namumuno at may alipin. Kailangan na tayong kumilos. Bilang kasapi ng K@&@^@@%$ #$%^&*, Kakamtin natin ang minimithi sa pamamagitan ng digmaang bayan.

Mark: Ang leon, para mabuhay kailangang kumain ng ibang hayop. Ganun din ang pating. Laging meron predator, laging may prey. Isa lang sa kanila ang mawala, hindi na magiging maayos ang ecosystem. Parang ipin, pag madaming nalagas, hindi na magiging maayos magsalita ang isang tao. Ginawa ang buhay para maging unfair.. dahil madaming unfair, nagiging fair. Nagtutuloy tuloy ang pagsibol at pagunlad.

Dre: edi ganun din, kung magiging leon ako papatay ako ng ibang hayop.

Mark: San ka nakakita ng leon na kumain ng kapwa leon? Tao tayo, may mas mataas na uri ng utak. Pwede nating isiping pumatay pero pwede din nating isipin na idaan sa diplomasya. Hayaan nating mabuhay ang lahat sa kapayapaan. Gusto mo na kumitil ng madaming tao para pagdating ng panahon makamit mo ang pinaglalaban pero ang nakapaligid sa yo, gusto ba nila? Yung mga MILF, bakit nila ginagawa iyon,di ba may pinaglalaban sila. Pero kailangan ba makipagbabakan sa kanila? May pinag ugatan ang lahat na hindi pinapaalam sa taong bayan, sinusubukan tapalan ng iilan. Ayaw bigyan ng pagkakataong maipaliwanag kaya digmaan ang kinahahantungan.. Dre, hindi ako sasali sa mga digmaan na yan, simula bukas di na ako kasapi ng partido.

Parang ang lakas ng loob kong isulat ito sabagay di naman magogoogle ang blog ko..

Ang Bayan, mahal kong bayan, payapang lugar kung saan magagawa ko ang lahat ng walang ibang masasaktan.

Ako ay nakikidalamhati para sa 44 na bayaning pulis na nag-alay ng buhay para sa ating bayan, para sa sinumpaang tungkulin na kapalit ay buhay at para sa nagaalab na prinsipyo. Bilang taong naniniwala sa Diyos, isama natin sila sa ating mga panalangin.

R18 Gay.

Kapag masyado akong nageenjoy sa company of friends, madami akong nakakalimutang bagay. Lovelife, sex life, dalawa sa mga nakakalimutan ko. Pero its ok kasi alam ko masaya ako. Pero dumadating ang point na nangangati ako lalo na kapag kaaya-aya ang nakikita ko.

I have this officemate before na cross-dresser. Mabait siya kaya naging close kami at malambing siya sakin. Kapag katabi ko siya sa workstation, hindi niya mabitawan ang cellphone niya at mahilig siyang magWechat.

One time, hindi niya talaga binibitawan ang cellphone niya kahit me mga clients siyang kausap. Nacurious ako.

Me: Sino ba ang kachat mo at nakangiti ka.

She: Ay isang twink na malaki ang titi. Tingnan mo oh, washboard abs at nagsend sya sakin ng pic ng titi niya ang laki.

Tiningnan ko naman ang mga sinesend sa kanya. Isang bata na cute, mabilog ang mata, maganda ang abs, moreno, at malaki ang titi.

Me: Ohhh, mahilig ka pala sa bata.

She: Minsan lang, sweet kasi sya pero kapag gusto kong makipagmeet sa kanya ayaw niya eh.

Me: ohh, patingin nga ulit. (ok. tinandaan ang username) tangina, ang lalim din ng dimple niya parang ako. mapapasakin ka.

She: Ano? anong binubulong mo.

Me: Wala. sabi ko sayang naman ayaw sa iyo. Inisob ang beauty mo.

So pagkauwi ko ng bahay, nagbukas ako ng wechat at nisearch ang batang malaki ang titi. And poof lumabas siya. Inadd ko at inaccept naman agad. Konting kwentuhan, Hi-Hello at landian.

Isa siyang engineering student. Kaya nakakarelate kami sa mga topic na pinaguusapan namin. Hanggang sa namilit na siya namakipagkita sakin. Sabi ko magkita kami bukas after ng shift ko. Nuod kami ng sine at kung magdinner.

So kinabukasan after ng shift ko, dumerecho ako sa isang mall at nakipagkita sa kanya. Oh my goodness, isang totoy pero ang ganda ng ngiti niya. Pumunta kami sa sinehan pero wala naman magandang movie kaya naisip naming magdinner na lang. After dinner naisip naming magdinner, naisip namin maginom sa isar bar pero nung nandun na kami, naisip naming sayang ang gabi. Kaya nagkape kami sa SB at nagkwentuhan. Around 12am, pinilit niya akong umuwi sa bahay ko. Pumayag naman ako.

Pag dating sa bahay, ni-lock ko ang pinto at umakyat na kami sa second floor. Naghubad siya at dumapa. Hinimas ko ang likod niya at marahang minasahe. Minasahe ko ang pwet niya at kinapa ko ang itlog niya. Humarap siya sakin at tinanggal na ang short niya. Tangina hindi nagsisinungaling ang picture, ang laki laki ng titi niya.

Hinimas himas ko muna ang tarugo niya at dahan-dahang dinilaan. Nakikita ko na nasasarapan siya kaya sinubo ko na ang sandata niya at pinilit na isagad sa bibig ko kahit mabilaukan ako. Tsupa to the max. Pabilis ng pabilis ang mga galaw namin. Di na ako makapagpigil kaya dumapo ako sa butas niya at dinilaan ko at pinasok ang dila ko sa mainit na butas niya. Infairness, malinis. Naghanda ata ang bata. Pinasok ko ang isang daliri ko at nilabas, malinis talaga. kaya dalawang daliri ko na ang nilabas pasok ko at ramdam na ramdam ng kamay ko ang panginginig ng kanyang katawan. Sinunggaban ng bibig ko ang malaki niya tarugo habang patuloy sa paglabas-pasok ng daliri ko sa butas niya.

Hindi na siya nakapagpigil at sinabing "may condom ka?" sumagot ako "wala, gusto mo na bang tirahin na kita, me mga susunod pa namang pagkikita" napangiti siya at sabi, that's good. Bigla niya akong hinalikan. naglaban ang mga dila namin at naghalo ang mga laway. "oh,masarap ba ang lasa ng butas mo? Nakipaglaplapan ka sakin eh kinain ko ang hiyas mo".. "haha ok lang yun. malinis naman to"

Siya naman ang tsumupa sakin. Ang sarap ng bibig niya. Naninipsip ng ulo. Para akong mawawala sa sarili. Pinahiga ko sya at pinutok ko sa kanya lahat ng katas ko. At nagpalabas na din siya habang nakahiga.

Tumingin ako sa oras, 2am. "oh my God, me pasok pa ko mamayang 6am". Naligo kami at hinatid ko na siya sa sakayan ng taxi.

bitinin ko kayo ahh.. pero papakita ko pic niya pero hindi buong katawan, akin na lang yun..

Image may be NSFW.
Clik here to view.

dimple

Hindi na bago sa akin ang sabihang malandi, Sabihang Gandang Ganda Sa Sarili. Sabihang mukha kang madungis, sabihang mukha kang tanga.

Ilan sa mga bagay na hinayaang ko lang pumasok sa kaliwang tainga ko at lumabas sa kanan. Kasi nakakatawa lang. Mas madami kasi akong mailalait sa bawat taong nagsabi niyan kesa sa aking kapintasan,

1. Malandi. Pasensya na kayo, natural ang landi ko. Minsan di ko na nga napapansin paglalandi na pala ang ginagawa ko. Pero sa paulit ulit kong sinasabi, lumalandi lang ako kapag single ako. At nasa lugar ang paglalandi ko exemption lang kung talagang gustong gusto mong magpalandi kahit wala sa lugar, mapagbibigyan kita. At Ok lang siguro na lumandi ako, Me mukha naman ako na pwedeng ipanglandi. hahahaha Eh yung isang nagsabi sakin nito, tangina lalandi palang ay siguradong bubugbugin na.

2. Isang beses lang akong sinabihan nito. "GGSS ka" tinanong ko pa siya "Ano yung GGSS?" dun ko nalaman na gandang ganda sa sarili. Hindi ako gandang-ganda o gwapong gwapo sa sarili ko. Humble nga ako at sinasabi ko lang lagi ay Cute lang ako. Yung iba diyan mukha nga daeng na tinapa pero famewhore yung ang feeling talaga. Ang pinaka nakakatawa ay ang mismong taong nagsabi nito ay mukhang dugong.

3.Mukhang madungis. Iba-iba ang preferences at taste ng tao. Kaya lang parang nakakapangtaas ng kilay ito.

-After a long walk sa mainit na panahon, may isang tao na nagsabi sakin nito "tonto, ang dungis mo". Napangiti lang ako siyempre at di sumagot, Kaya ko na kasing pahabain ang temper ko eh. At yung taong nagsabi sakin nun ay maitim na mukhang tarsier. Kahit di pa pinapawisan ay madungis na talaga.

- I remember sa isang party na pinuntahan ko, suot ko ang mga bracelets ko.anklets basta mahilig kasi ako sa bracelet na tali lang. Bigla may nagsabi sakin na ang dungis/dumi mong tingnan dahil sa mga bracelets mo. Siyempre natawa lang ako.

- Because of my haircut and facial hair, nadundungisan sila sakin. Pero I love my hair. How manly it was. Sila nga, walang buhok sa mukha pero kulang sa face value diba? Sino ang mas makakalandi? edi ako!hahaha

Honestly I dont give a damn na tawaging madungis, dahil lahat ng taong nagsabi sakin nun ay panget,single o hindi makakuha ng aura. Kung meron man panget din kakantutan nila.

Never ever judge a person on his appearance na sasabihin mo ng face to face. Lalo na sa laiterong katulad ko. Dahil lalaitin din kita pero di mo malalaman, sa ibang taong kakilala mo sasabihin ko.

Nakakalimutan niyong madaling mag-ahit ng mukha, madaling magpalit ng damit, madaling magpagupit. At higit sa lahat, Ang inyong lingkod na si Tonto ay binabagay lang ang sinusuot sa pupuntahang okasyon.

Bakit ako magpapapogi kung panget ang mga kasama ko? edi umangat ako. Bakit ako magpapapogi kung pupunta lang ako sa mall, eh di ko namang ugaling mamingwit sa public place. Bakit ako magpapakalinis kung napakadumi naman ng mga ugali ng kasama ko? Sumasabay lang ako sa alon.

Simula noong high-school ako, laman na ako ng mga rock gigs, reggae gigs, ska festival, summer slam. Naranasan ko ng mabuhay bilang punks. Naranasan kong mag adik. Naranasan kong makihalubilo sa mga taong nagbibigay pugay sa kalayaan.

Kung sakali man makita niyo ako na nakapaldang itim at may mahabang medyas, For sure iisipin niyo isa akong baklang kumawala. Pero noong panahong hindi gaano ang kaepalan ng mga tao, Pag nagpunta na ako sa mosh pit, ang tangi ko lang naririnig ay "astig".

4. Mukhang Tanga. Pinapanatili kong isipin ng mga tao na tanga ako o kaya tonto ako. Mas ok yun. Dahil mahihirapan silang i-calculate at nalilinlang sila ng taglay kong dunong kung mayroon man.

Sa paraan ding ito nalalaman ko kung yung tao ay dapat kong pakisamahan o hindi. Subok na subok ko na ito. Kung sino yung mga inaakala kong taong matatalino, sila pa yung napaghahalataang bobo sa konsepto ng pagiging makatao at bobong sumuri. Hindi lahat ng bagay ay malalaman lang base sa libro o teorya tandan niyo iyan. Malawak ang maliit na mundo.

It is unfair to make fun of somebody for something they cannot help. As for me, talk to my alter.

Next Post:Tonto sa Caramoan.

R-18 GAY

Tinamad na naman akong magedit at magupload ng mga pics sa mga pinasyalan ko kaya next post na lang ulit siya. Uunahin ko nalang itong experience ko kagabi lang.

Madami na akong kwentong narinig sa mga kaibigan ko ng mga kaganapan sa MRT. You know, yung mga encounters nila sa MRT na puro kalibugan, ipitan,laplapan, hipuan. Im not a fan. Ito ang bagay na pinaka iniiwasan ko. Para sakin masyadong lantad ang mga kaganapang ito. Medyo mahiyain ako.

Yesterday, Nagkaroon kami ng arguments ng mama ko. Simple lang pero nauwi sa sakitan ng damdamin. Sa sobrang asar ko,naligo ako at di na siya pinansin, inempake ang gamit ko at umuwi sa bahay ko dito sa Manila.

Inabot ako ng gabi sa pagsakay sa LRT Gil Puyat Station. Mahaba ang pila sa bilihan ng ticket. Lumingon ako sa likod. Sa kabilang linya, tumambad sa aking isang boylet na nagiinat, nakataas ang mga kamay. Napatitig ako sa kanya. Sorang puti, ang gwapo. Naka white shirt at jersey short. Bigla siyang napatingin din sa akin. Bigla kong nilayo ang tingin ko sa kanya.

Sa looks niya siguro ay nasa 23yrs old siya. Dahil mas nauna akong makakuha ng ticket, pumasok na ako at di na nag-abala na lumingon pa. Habang naghihintay ako ng tren, dumaan si boylet sa harapan ko at tumingin ulit sakin. pumuwesto siya sa kaliwa ko pero malayo sa akin.

Nung dumating na ang tren, mabilis siyang lumapit sa akin at parang nakipagunahan sa pagpasok pero mas nauna padin akong pumasok. Pumwesto siya sa likuran ko so nagtatamaan ang pwet namin. Madaming instances din na binababa niya ang kamay niya at kinikiskis sa may bewang ko. Madalas ay sumasandal din siya sa likuran ko. Oh my Gahd nalilibugan ako.

Pagdating sa may Pedro Gil Station, biglang may pumasok na isa pang boylet. Maputi din siya pero mas maputi si unang boylet. Singkit siya at makinis, kasing tangkad ko pero pang twink ang katawan niya. Malayo siya sa akin ng isang dipa pero habang umaandar ang tren ay papalapit siya ng papalapit sa akin.

Pagdating sa central terminal station ay magkadikit na ang balikat namin. Para kaming nagpapakiramdaman. Kapag tumitingin siya sakin ay kunwari di ko pansin at pag tumitingin ako sa kanya ay kunwari din di niya ko pansin. Nang umandar na ulit ang tren, Si boylet 1 at boylet 2 ay pareho na akong sinisiksik, iniba ni boylet 2 ang puwesto niya, humarap na siya sakin, habang si boylet 1 ay nasa likod ko. Ginawa na nila akong palaman.

Hindi pa nasatisfy si boylet 2, humawak siya sa bakal at napunta ang ulo ko sa may braso niya. Syempre di ko pinapahalata pero napapangiti ako habang inaamoy siya hahahaha.

Pag dating ng tayuman station, Marami ang bababa, kasama na ako. tumalikod sakin si boylet 2, tumingin ako sa may bandang pwet niya, since maikli lang ang t-shirt niya, nakita ko ang pwet niya, putang ina wala siya brief. Sinadya kong hawakan ng mabilis ang pwet niya at sabay baba ng tren. Nakangiti akong bumaba ng tren pero nagulat ako habang nag lalakad na ako ay may kasabay ako.... si boylet 2.

Nginitian ko siya na para bang gumawa ako ng isang matamis na kasalanan. Kinindatan niya ako. Pagkababa namin ng lrt station huminto kami pareho sa tapat ng 7eleven. Nagsalita na ako.

"Pakaliwa ako, ikaw san ka?"

"Pa- kanan ako eh"

Ngumiti lang ako. Lumakad na siya pa-kanan. Ako naman ay lumakad na din.... at sumunod sa kanya.

"Ilang taon ka na?" tanong ko..

"21,hehe. kain muna tayo, tapos tambay tayo sa bahay, wala naman tao dun, nasa work pa ang ate ko"

"ok, kung ano gusto mo, susunod lang ako.".....

"kaya mo bang maglakad hanggang dapitan?"

"oo pero oh my, bakit parang.. tayuman ba talaga ang station na binababaan mo?"

"oo pero nagjijeep pa ako pa dapitan"

"eh di magjeep tayo!"

"huwag tayong magmadali, kakain pa tayo eh"

"ok"

to be continued..

I hate myself. Its a fact. At nalulungkot ako lalo kapag sinasabi ng iba na I'm a strong person, Kaya ko lahat ng ibibigay saking pagsubok at matigas ang damdamin ko na kaya kong dalhin lahat at di ko iindahin na masaktan.

Siguro dahil ayaw kong maging emosyonal sa harap ng mga tao. Ayaw kong may makakakita sakin na umiiyak ako dahil feeling ko ang pangit ko kapag umiiyak kaya sinasarili ko na lang. Pero ang totoo, yun ang kahinaan ko, Ang magmmahal, ang mag move on. I always smile at laging sinasabing may pag-asa naman lagi in short "hopia".

Parang nakaset lagi na after matapos ng isang relasyon ay dapat ko itong ipagluksa sa gabi. Pumikit at pumasok sa isang portal na puno ng imahinasyon kung saan ang mga nasirang bagay ay buo pa. Kung saan lahat ng magandang ala-ala ay nanatiling sariwa.

Hindi ko kayang makipagrelasyon agad. I admit hindi mawawala ang paglalandi. Tao lang ako natutukso lalo na kung malungkot ang buhay ko pero laging hanggang doon lang. Laging ganito. hindi ko kaya.

Parang natatakot ako sa maraming bagay. Una takot ako na kapag pumasok ako sa relasyon ay masaktan lang ulit ako. Pangalawa ay hindi ko kaya, parang pinagtataksilan ko ang sarili ko naguguilty ako hindi ko alam kung bakit. Pangatlo hindi ako sanay na para makakalimot ay humanap ng bago. Madalas, Yung pakiramdam na laging masakit ang puso ko, nakakasanayan ko na at ayaw ko ng umalis.

Simula last year, after ng relasyon, parang wala na kong ganang magmahal. Kinikilig naman ako pero kapag darating na sa punto na humihingi ng commitment, bigla akong uurong. Mayroon nagsasabi sakin na hindi na, huwag na. Maghakot ka na lang ng makakantot mo.

I remeber three or four years ago, Nasa isang bar sa cubao ako kasama ang kaibigan, napakalungkot ko kahit na masaya ang ambiance. Broken hearted ako nun, sinabi ko sa sarili ko na "eto na naman ako, sa lugar kung saan tinalikuran ko na, eto nagbabalik sa madilim na lugar.

Ngayon hindi na ako bumalik sa madilim na lugar, pero punong puno ng galit ang sarili ko, hindi ko ito mailabas, may kung ano man nakaharang sakin na kapag umiyak ako parang konti ang nababawas. Nilibang ko lang ang sarili ko sa pag kantot. Kantot lang ng kantot. Landi lang ng landi. Kung kaya nila, siyempre dapat daigin ko pa. Pero may kulang...

Alam ko sa mga nakainstall sa cp kong na grindr, hornet ay hindi ako makakanahap ng karelasyon doon at iniiwasan ko iyon. Isa lang ang naging boyfriend ko na galing doon. Sa downelink pa. Ang pinakauna kong boyfriend noong college. Pero matino siyang tao, May asawa na nga siya ngayon. Kahit may mga accounts ako sa mga gay networking sites, ang nagiging boyfriend ko ay hindi galing doon, nakikilala ko sila sa personal.

Patong-patong ang lungkot na nadadama ko na gusto ko nang mawala. Siguro mananahimik na lang muna talaga ako.

....Alam ko naman na kasama ito sa pagtanda ng tao ayaw ko lang sigurong tumanda..

Earlier, nagmeet kami ng long lost kaibigan ko. Napagplanuhan naming magsimba sa Quiapo dahil friday is Quiapo day. Madalas namin ginagawa ito noon ang pag chuchurch hopping. Nagbabawas ng kasalanan humihingi ng kapatawaran sa mga Santo. hahaha

Friend: Buti nakasave pa ang number mo sakin at di ka pa nagpapalit. Di kita mahagilap, wala na din ang fb mo na nisave ko noon, nisesearch ko eh wala.

Me: Deactivated ang FB ko. Tinatamad na ko magbrowse ng magbrowse. Puro lalake na lang ang nakikita ko. hahaha

So while walking in Recto near Isetan, may magcouple na naglalakad sa harapan namin. Bigla silang binunggo nang malakas ng isang lalake. Nagmura ang girl, "tangina ang laki-laki ng daan". At dahil alam ko ang mga kalakaran sa Maynila, bigla kong tiningnan ang kamay ng lalakeng nangbunggo. May hawak siyang cellphone sa kaliwang kamay at mabilis niya itong binulsa at mabilis siyang nawala. Tumingin ako sa babae at sa boyfriend niya.

Kinapa-kapa niya ang bulsa niya at pati ang dala niya shoulder bag. Bigla siyang nagsalita "Beh, nawawala ang cellphone ko!"

Ayun, di na nila naabutan siyempre yung lalake. Inuna kasi ba naman niya ang pagmumura ayan tuloy. Kaya laging alerto lalo na magpapasko.

Napadaan din kami sa U-belt. Pakshit, never binigo ng U-belt ang mga mata ko. Ang daming yummy students.

Friend: Shit Mark, look oh ang pogi oh.. tanginis bakit ang popogi ng mga taga FEU ngayon! Parang tayo noon nung mga students pa.

Me: Ikaw lang ang pogi noon noh. Rakista ako dati alam mo naman punks ako noon. Mukhang basura.

Friend: Hindi naman eh. Ok lang naman ng pormahan mo noon. hahaha Gusto kong magkajowa na estudyante.

Me: Huwag! Demanding ang mga iyan. Maasar ka lang.

So ayun, Habang naglalakad kami pa Quiapo ay nagkkwentuhan kami.

Friend: Mark, alam mo ba ang nagyari kay Alex?

Me: Sinong Alex?

Friend: Ulol! Ex boyfriend mo many years ago.

Me; Hahaha, sorry may kilala akong ibang Alex. Why? Kamusta siya, at yung Jowa niyang mangaagaw?

Friend: Ay naaksidente sila hindi mo ba alam. Sumemplang ang motor nila dahil umuulan. Namatay si Jowa niya.

Me: Ohhh my Gahd!!!!!! OK. Eh si Alex ok ba siya? Kamusta na siya?

Friend: Anong klaseng sagot yan, akala ko nagulat ka. May dipa Ohhh My GOD ka pang nalalaman tapos OK lang pala sasabihin mo. Bakit parang nag-aalala ka kay Alex? OK naman siya. Siya kasi yung nakahelmet kaya galos lang nakuha niya.

Me: Mabuti naman kung ganon. Hahahahahaha, Siyempre alam mo naman na salbahe ako, Lalo na sa tinuturing kong kaaway. I cant say anything dahil patay na siya kaya OK pero di ako nakikiramay.

Friend: Eh kay Alex? Akala ko ang itatanong mo kung namatay ba siya. Hahaha

Me: Hahaha Siyempre nag-alala ako. Kahit anong sabihin, Naging boyfriend ko yun na naalala ko parin naman ang pangalan dahil yung iba hindi na hahaha. Kahit gaano ako sinaktan ng naging karelasyon ko, hindi ako nagtatanim ng galit. Pwede akong magsabi ng masasakit na salita dahil sa galit pero napakadaling humupa ng galit ko at pagsisisihan ko iyon. Kapag minahal ko, nilalaanan ko ng kwarto sa puso ko at di ko kaya na hilingin ang kamatayan niya. Kilala mo ako.

Friend: Yeah, kahit gaanon ka kasalbahe, matindi kang magmahal di lang halata. Eh bakit si King hindi mo minahal. Hahahaha

Me: Ayyyyy putang ina mo, papunta tayong simbahan nagbanggit ka ng demonyo. Diba nga niloko niya ako. Ang pogi niya sa picture, ang puti puti, ang ganda ganda ng boses niya sa phone. Tapos puke ng ina, nung nagkita-kita tayo, Ulikbang pula ang buhok. Tapos hayop kayo, Pinagkiss niyo kami. Umurong ang bituka ko dun. Pinaalala mo pa pakyu ka!!!

Friend: Hahahahahahaha. Mark! Behave, nandito na tayo sa simbahan...

===========================

Huwag niyon kalimutan na isama lagi sa pagdadasal niyo ang mga mahal niyo at naging parte sa buhay. Kapag ginawa niyo iyon, hindi lang sila ang papagalingin at bibiyayaan, pati ikaw ay bibigyan ng Nakakataas ng puwang sa kanyang kaharian.

This story is very complicated at napakahirap ishare. I really want to keep this forever o ilan tao lang ang nakakaalam pero kagabi lang ginulo na naman ako nito. Pakiramdam ko nawala na naman ako sa ulirat, kahit labanan ng utak ko hindi ko kaya. Masisiraan ata ako ng ulo.

Last time I went to a birthday celebration of a very good friend. After almost 2 years, ngayon ko lang ulit sila nakita. Its natural for us na ganoon ang set-up, magkikita lang kapag may celebration and after that puro chat na lang because everyone is busy sa buhay-buhay.

We ate in an enchanting resto somewhere in Marikina and after that we decided to drink. We went sa bar somewhere in QC para uminom at magsaya. Kailangan mawala ang stress. I admit madami ang nainom ko and I went to the dancefloor para lang hipu-hipuan ako at manyakin.

I love the feeling na kapag lasing ako nakukuha ko ang atensiyon na gusto ko thats why on a dancefloor I just smiled to everyone at kahit na hipu-hipuin niyo ang katawan ko ay hanggang ganun lang naman. No more and no less.

Until someone caught my attention. Isang pogi na medyo pumuputok ang mga muscle. Maputi siya at mejo mukhang arabiano. I noticed na lagi siyang tumutingin, ako naman laging nakangiti lang. Wala namang ganap nung oras na iyon hanggang sa yung mga kasama ko ay naisip na umuwi na.

Pagalabas ng pinto sa bar, naghiwa-hiwalay na kami at nawala silang parang bula. Ako naman naisip ko na wala pa namang liwanag, pwede pa kong mag-stay for a while. Pumasok ako sa bar at nagkabungguan kami ng pogi sa pintuan. Bigla siyang ngumiti habang sinasabing "sorry". at ako naman, ngiti nalang ang reply.

So ayun, sumama ako sa kanya, inenjoy namin ang gabi, puro tawanan at harutan at natulog ako sa kama niya....

Napaniginipan ko ulit ang isang pangyayari sa buhay ko na ayaw na ayaw ko nang maisip....

........................Wayback when I was still a college student sa isang Institusyon sa Intramuros, One saturday, some of my friends from the other school invited me sa isang inuman. Inisip ko naman na walang pasok kinabukasan kaya ok lang. Sabi nila anim lang naman daw kaming iinom and sa apartment lang naman sa Malate nung isa nilang classmate. So nagkikita-kita kami sa meeting place. 5 silang magkakasama, 2 ay kilala ko na taga Letran at 3 na hindi mga Filipino. Mga Iranian. Makalaglag brief ang mga mukha. Pwedeng pang model.

Dumirecho na kami sa apartment at naginuman na. Inabot na kami ng dilim, pero malalakas parin ang mga kainuman ko. Isa sa kaibigan ko ay bigla na lang nawala at yung isa naman ay umiinom parin. Ako naman ay lumulutang na. Pakiramdam ko di ko na kayang dumilat hanggang sa tuluyan na kong nawala sa realidad.

Nararamdaman ko na parang nasasaktan ako at parang nilalamas ang katawan ko. Nagising ako, masakit ang mga kamay ko. nakita ko, nakatali sa headboard ng kama. may takip ang bibig ko at may dalawang lalaking pinaglalaruan ang katawan ko. 2 Iranian. Kinakabahan ako ng sobra na parang puputok ang puso ko kasabay ng pagsakit ng ulo ko. I cant fight. Ang kaya ko ng gawin ay umiyak habang kung anu-ano ang ginagawa sakin. Kinuha nila ang virginity ko habang tinutuluan ng kandila ang paa ko.

Noong napagod na sila, I thought tapos na ang lahat tapos na ang mahabang gabi. Tinanggal nila ang tali sa headboard ng kama pero hindi ang sa kamay ko. Dumating yung isa pang Iranian, binuhat niya ako at dinala sa banyo. Pinaliguan niya ko habang nakatali ang mga kamay ko sa shower. Pagkatapos niya akong banlawan, tsaka niya ako hinalay. Mahaba talaga ang gabi na iyon. Nang napagsawaan na niya ako, pinaliguan niya ulit ako at tinanggal niya ang tali sa kamay ko. Binigyan niya ako ng towel at pinalabas sa banyo. Nakita ko ang 2 Iranian nakahiga sa kama at mga nakapikit. Mabilis kong kinuha ang mga damit ko sa lapag at sinuot.

Tumakbo ako papalabas ng kwarto at Apartment. Tumakbo ako ng tumakbo ng umiiyak hanggang ng naramdaman ko ang sakit sa babang likuran ko. Parang napunit na laman. Lumuluha akong lumalakad ng daha-dahan hanggang makarating sa Taft. Pinunasan ko ang luha ko at sumakay ng taxi......

Nagising ako, may liwanag na ng araw, pinipigilan kong humikbi at umiyak dahil nakayakap sakin ang lalaking nakilala ko nung gabi sa bar.

Ilang taon na din naman nung nangyari yun pero bakit kailangan pa na kahit sa panaginip ay bumalik. Kahit balutin ko ng kasiyahan ang buhay ko, lumulungkot at pinagiisip ako.I think i need help. I think I need an assistance.

I really hate this life.

Hi Peepsz! I'm not feeling ok. Masyadong madaming gumugulo sa isip ko. Dumating na sa point na I'm overthinking and I know its not good. Negative yun for me and masasagasaan niya ang pagka easy and breezy ko so nagdecide ako na huwag na lang mag-isip. Kung me nakaraan man na naghuhunt sakin ay pilitin tapalan ng masasayang bagay. Its not easy but little by little ay nakaktulong.

So lets go to the story.

Hindi ako makakalimutin kaya medyo badtrip ako sa mga taong makakalimutin. Natutuwa ako kapag ang mga kaibigan ko ay may naalala like "mark diba ganito ganyan etc etc". Tuwang tuwa ako dahil kahit maliit na bagay lamang ay alam kong naapreciate nila ko kasi may natataandaan sila about me.

Ang di ko mapapalampas ay yung mga taong importante sakin ay sila yung mismong makakalimutin. May mga naging ex ako na makakalimutin. I understand kung ang makakalimutan niya ay yung monthsary namin, kasi date yun. O kaya pangalan ng tao. Dahil ang kilala ko lang ay kaibigan ko o mahal ko, pag iba ay suplado ako. Kahit ako minsan nakakaligtaan ko mga ang mga petsa. pero yung mga specific na bagay tapos sasabihin sayo ay "sinabi ko ba yun, wala akong natatandaan" or "sorry nakalimutan ko". Expect na uusok ako sa galit. It grinds my gears. Masyado matalas ang memorya ko para dun. Kahapon lang umusok ang ulo ko nung kausap ko mama ko.

Since October is my month and wala na kami sa Laguna, Hindi ko na karibal ang feast day of our lady of the most holy rosary. Maalala na ni mama na bday ko ng oct. kaya lang sabi niya kahapon. "malapit na pala ang araw ng patay" oh my Gahd. nakalimutan niyang October muna bago mag Novmber. Naligo na lang ako at umalis.

Sa pamamagitan din nito, nasusubukan ko ang mga nakakausap ko sa mga social networking sites or dating sites. Katulad ng Grindr at Hornet. I dont entertain kapag medyo malibog kaya napupuno ng unread messages ang inbox ko. Pwera na lang kapag gwapo. Yung mga libog lang o pamparaos ang gusto ay di ko na sinusubukan, kasi I know they dont care kung sino ka or what. Ang gusto lang nila ay makaraos.

Kapag mga seryoso ang nagchachat na looking for a friend or relationship, doon na ko nagiging matalas. Lahat ng itatanong nila, sasagutin ko ng complete details. At kapag nakalimutan nila yun, bye bye na.

Madami namang maayos kausap sa simula, pero lumipas lang ang isa o dalawang oras ay uulitin ang tanong. Naasiwa na agad ako sa ganoon. It means madami siyang kachat. At tamad siyang magscroll at mag backread ng conversation. Feeling ko na nakikipagusap ako sa kamay ko at hindi sa iyo.

Meron sobrang tagal magreply tapos uulit ulitin yung tanong. Pag sobrang tagal at umuulit, hindi na ko nagrereply.

Meron pa maayos mo siyang kausap, mabilis naman ang response, maganda ang conversation. Tapos kinabukasan hindi magpaparamdam. After 2 days magppm ulit sayo tapos parang bagong tao ulit ang kausap mo, back to start ang conversation. Yung tao na ito, isa pa lang yung tanong niya ay binara ko na agad siya. Sabi ko

"Napagkwentuhan na natin yan nung isang araw. Wala akong panahon na magpaulit ulit, gwapo ka sana kaya lang makakalimutin ka, o siguro Iba ang kausap mo kahapon na gusto mo kaya lang ni-dumped ka kaya nagparamdam ka ulit ngayon. Sasabihin ko ngayon na wala akong panahon sa iyo"

Ayun, nagsorry lang siya tapos di ko na nireplyan.

Iniisp ko kung paano kaya kung naging makakalimutin din ako. Yung bang pumikit lang ako ay makakalimutan ko na ang mga narakaraan at masasakit na pangyayari sa buhay. O kaya yung pumikit lang ako, tapos pag dilat ko sasabihin ko sa kausap ko ay "who are you? hindi ka nakaregister sa utak ko, hindi naman kita mahanap sa puso ko kasi naka-lock wala akong susi, binali ko na."

**tungkol sa previous post ko about nightmare. So far di ko na siya napanaginipan. Although may pumalit na panaginip na mas malala. Kung yung nightmare ko, masakit dahil feeling ko madumi ako sobra, etong sumunod na panaginip ko ay masakit dahil puso ko ang tinatarget niya, And nagagalit ako kapag naaalala ko. Hindi ko pwedeng ishare kasi may taong involve. At ayaw ko na talagang malungkot at magalit. Ayaw ko na din mag-isip kasi nababaliw ako. First time ito na yung me trauma ka na sa mga pangyayari sa buhay mo ay ni-huhunt ka pa sa pamamagitan ng panaginip.

I will continue to write.. Just give me some times. Salamat po. :)

Lately may mga naghahanap sakin kasi nawawala daw ako. As in di ako mahagilap. And I like that. Atleast alam ko na may naghahanap parin.

Hindi niyo na kasi ako makikita agad sa mga social networking sites. Although hindi deactivated ang facebook ko, hindi ko naman ito binubuksan. I do have Instagram pero hindi ako nagbabasa ng mga direct message dun although makikipaginteract ako thru comments. Hindi na din ako active sa official twitter account ko. Yung mga kakilala ko lang talaga ang nakakaalam kung saan ako nagsususuot.

Masarap ang ganitong buhay, nararamdaman ko ang kalayaan sa lahat.

Natapos na ang isang taon kong pagluluksa. Iniklian ko na kasi dati 2yrs ang pagluluksa ko madalas Ngayon 1 yr na lang. Kaya masaya na ulit ako sa mga bagay-bagay. At gusto ko magstart ng malinis at something fresh. Malayo sa negativity.

sabi nga ni Elphaba:

So if you care to find me

Look to the western sky!

As someone told me lately:

"Everyone deserves the chance to fly!"

And if I'm flying solo

At least I'm flying free...........

Ang post ko talaga dapat ay nakakatakot. Tungkol sa mga kaganapan bago mag Halloween. Alam niyo kasi kung si Harry Potter sumasakit ang scar niya kapag nasa paligid si Voldemort, Ako naman bumubukas ang pang anim na sense ko kapag mag fifiesta ng multo kaya lang mas nauuna kalibugan sa isip ko kaysa sa katatakutan.

Kaya Ciao muna. I'll be back tapos ng out of town ko... yun lemeng.

May crush ako. Nakilala ko sa isang party. Actually di kami nag-usap nung gabing iyon. After a few days, tsaka lang kami nagkakilanlan ng mabuti.

Mabait, malambing at cute. Pagkatapos naming magkwentuhan online at nagpalitan ng info, inaya niya ako na sumama sa bonding with friends to watch movie. After that ilang araw hindi kami naguusap kahit sa text. So hindi ko na naisip ang ni-set na araw for that movie at nag yes ako sa ibang appointment.

Dumating ang araw na iyon (sorry gabi pala) at eksakto na nasa lugar ako, ay bigla siyang nagtext. Sinabi niya kung saan loc niya at kung gusto ko daw bang samahan siya. Eksakto naman na isang kalye lang ang pagitan namin, so I agreed.

So I told him na may appointment ako and I cant join them sa panunuod ng sine. Nagkwentuhan kami and after that, hinatid ko na siya sa meeting place nung mga manonood ng movies.

Isa sa mga kasama nung gabi na iyon ay ex ko. I never mentioned sa crush ko ang tungkol sa ex ko dahil medyo kakikilala lang naman namin and also hindi na talaga ako naghahalungkat ng nakaraan. Pinangako ko na ito sa sarili ko.

Umalis na ako at iniwan sila.

Kinabukasan, Naka receive ako ng mga text sa kanya. Mga tanong na iniiwasan kong sagutin. Bakit di ko nimention na ex ko ung isa. Kelan naghiwalay, Bakit kami naghiwalay. etc etc.. Ilang days ganito ang napaguusapan namin.

I hate to answer this type of questions. But I answered honestly and after that sinabi ko din na hindi ako naghahalungkat ng mga bagay na inisantabi ko na sa dulo ng utak ko..Sabi niya nasasad daw siya pero pag tinanong ko kung bakit, hindi niya maexplain. hindi na naman kami nagusap ng ilang araw.

I felt angry. Bakit kailangan kong magexplain sa mga bagay na nakaraan na. Sa mga bagay na kahit ako mismo ay kinakalimutan ko na. Bakit kasi yung ex ko masyadong makwento at kailangan ipagmalaki pa na ex niya ako sa taong alam niya na kasama kong dumating nung gabing yun..Naasar ako. Nawala ang nararamdaman ko.

After a few days, nagtext si crush para sabihin lang na may nagpapaligaya na sa kanya at masyado daw akong mabagal. Wala akong naramdaman. Nireplyan ko na lang siya ng: Di ako nagmamadali sa ganyan. Hindi ko sasabihin na Im happy for You dahil cliche na yun.

Sabi niya close parin naman daw kami. Sabi ko na lang ay OK.

******

Wala akong naramdaman dahil noong oras na nalungkot siya pagtatanong niya about my ex, alam ko na ang kakahantungan nun. Hindi sa sumuko ako, masyado na akong maraming naging jowa para hindi mabasa ang laman ng utak niya. Masyadong madaming narin ang nagwasak ng damdamin ko kaya madali na rin akong makaramdam ng pamamanhid.

Alam ko na ang pasikot-sikot sa laro na gustong laruin ng lahat kaya marunong na akong mandaya. Siyempre hindi lang siya ang crush ko, tatlo sila. Kaya me mga reserba akong nilalandi. Ngayon na nagtetext ulit siya, tingnan natin kung pwede pa, pero sa ngayon, masayang kalaro yung pangalawa eh. Busy pa yung pangatlo...

******
Huwag niyo akong tularan, dahil hindi madali ang larong ito.

Huwag niyo akong husgahan, single ako, single sila me karapatan akong pumili at lumandi habang wala pa akong kabiyak. Pero kung gusto niyo akong husgahan talaga, go lang.

******
..........Bakit mo pa hahalungkatin ang mga mapapait na nakaraan kung pwede naman tayong mabuhay ng masaya sa kasalukuyan at pagplanuhan ang magandang kinabukasan.

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

Kamusta? namiss niyo ba ako? Ilan taon din na hindi ako nagsulat.

Anyway, last time nasa simbahan ako basta somewhere. Basta doon wag niyo na kong tanunging kung saan.

Umupo ako sa pinakaharap at nakatapat sa isang birhen. Tumingin ako sa kanya at ngumiti ako sabay luhod. Mga dalawang minuto akong nakatingin lang sa kanya ng bigla kong sinabing Pengeng pera. tumingin din ako sa ibang mga santo habang nakaluhod ako. Isa-sa kong sinabihan ng pengeng pera.

Di ko napapansin na medyo malakas ang boses ko at alam ko ay ako lang ang nasa simbahan. Pagkatapos kong sabihin na "pengeng pera sa lahat ng istatwang nakita ko, sinabi ko ito ng basta basta:

"di na ako magpapaligoy-ligoy pa. Alam niyo na naman na ang laman ng iniisip ko ay pera. Gusto ko ng pera. Kahit idasal ko man ng maayos, yun din naman ang kakalabasan ng hiling ko dahil gusto ko talaga ng pera. kakapalan ko na po ang mukha ko" Sabay ngiti.

Napapatawa pa akong magisa ng biglang may nagsalita na matanda sa tabi ko. Nagulat ako putang ina. Sabi niya:

matanda :"nasabi mo na ang lahat ng gusto mo?"

me: Opo (natatawa na parang nahihiya)

matanda: alam mo ba iyang birhen na nasa harap mo, Our Lady of Veritas. ibig sabihin ng Veritas ay Truth.

me: talaga po?

matanda: OO. angaling niya no, kasi humiling ka ng kung anong katotohanan. kung ano iniisip at gusto ng puso mo na walang kasinungalingan. medyo bastos pero totoo..

me: Ok po. (sabay tayo)

nakakahiya putang ina hahahahahaha yun lang Hanggang sa muli!!!!!!

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

Hello Peep!!! Kamusta? Andito na naman ako. Im gonna share to you my experience yesterday nang bigla kong maisipan magapply.

I'm eyeing a job sa Jobstreet at nung nagclick ko ang apply, nag email sakin na tatawagan daw ako pag nameet ko ang mga qualifications nila. Puta 3 araw na ang tagal bago mag email ulit o tumawag so nagdesisyon akong mag walk-in since nakalagay naman "walk-in applicants will be prioritized".

Isa itong sikat na company, sabi ko sa sarili ko, bahala na try lang naman baka makalusot. So kahapon gumising ako ng maaga at nagpunta sa office nila. Ako ang pinakaunang nandun. 8am sharp. Nag fill-out ako ng application form together with my resume.

Sabi nung guard, ilagay ko daw sa taas ng resume kung nong oras ako dumating. so nung pinasa ko na, ang resume ko ang nasa pinakauna. Im expecting na ako ang unang tatawagin pero inuna yung pangalawang nagsubmit ng application, hanggang sa pang 15 na ang tinawag pero di parin ako natatawag. Natapos na lahat pero wala parin. Kinakabahan ako. malapit ng mag lunch break. Sabi ko 15 mins pa, pag di ako natawag lalapit na ko at magtatanong. Ang dami ng applicants na pinauwi na. Lima na lang kaming natitira yung apat tapos nang interviewin.

After 15 mins biglang tinawag ang apelyido ko. Kinabahan na ako. Paglapit ko, pinag exam na ako. after the exam, sabi ng nagpaexam, magwait lang daw ako. Sa waiting area may babaeng applicant na masungit tinanong kung ano pinagawa sakin. Sabi ko pinagexam ako. Sabi niya bakit daw sila ininterview pa? sabi ko ewan ko HR ba ako, aplikante lang din ako.

After 20 mins, tinawag ulit ako, akala ko interview na pero pinagexam ulit ako. After the exam sabi ulit magwait lang daw ako. Pag balik ko sa waiting area, 2 na lang ang natitirang applicant. Bale 3 kami. Nagtataka sila bakit nakadalawang exam ako at pinagwait, ung iba daw after magexam ng isa lang ay pinauwi na.

So after another 15 mins, tinawag ako at ininterview. Hinanda ko na ang mga english ko. Pagkasara ng pinto, inabutan ako ng papel nung interviewer at nagexplain agad ng offer at compensations nila.. So nabalewala ang mga english ko. Yes na lang ako ng Yes... Kaya ayun pag nagpasa na ko ng mga requirements magsstart ako sa August.

May time pa kong gumala.. Naishare ko lang kasi hindi man lang nila ako tinawagan samantalang sa mga kasama ko, walang walk-in, lahat tinawagan. Tapos hindi pa ako ininterview nakalusot si Tonto tangina talaga. feeling ko ang swerte ko.

KtnkBye. Hello sa malalagong bulbol niyo.

Image may be NSFW.
Clik here to view. post signature

It's been a while. Ilang years din. Madaming pagbabago. Kinalimutan ko ang platform na ito. Kinalimutan ko ang lahat. Nabuhay ako ng bagong ako. After nung last post ko at nagstart na magwork, kinalimutan ko kung sino si Tonto. Iniwan ko lahat ng kaibigan ko na bigla din naman nawala nung panahon na dapang dapa ako. Wala na kong humour. Nagfocus ako sa trabaho and party and work and party and work and party. Binuksan ko mata ko sa mas makamundong mga bagay. Inisantabi ko lahat ng nga ala-ala ng mga nakalipas. Ashuhhss bulbol me ganun.

Okay naman ako yun nga lang wala na akong makwentong kalokohan. Medyo nagseryoso din kasi ako sa buhay eh. Tapos na yung stage na puro paglalaro sa buhay ang inaatupag ko. Bigla akong nagising isang araw na may bumulong sa tenga ko na, umayos ka na. Pero di naman ako talaga umayos totally. I mean hinati ko parin. Sabi ko nga, work and party and work and party and work.

Eh bakit ako nagparamdam ngayon? Alam mo yun? May parteng nawawala. May parte na kailangan lingunin. Para kung sakaling ano man ang gawin kong hakbang pa sa hinaharap, hindi naman masabi na bigla akong nawala.........

Tonto.

One Of My Ex

Contentment

Forgive and Forget

Isang Buwan

Stranger Ced

Under Construction

Paghihiganti

Bagong Mukha

Idlip

Feeling Loved

Alias

Green Thumb

Bayan Sa Pananaw ng Tontong Manunulat

WeChat

Mark Patatas

LRT

Walang Pagbabago

Random Ganap Kanina

My Nightmare

Makakalimutin

Catch Me If You Can

Crush Crush Crush

Pengeng Pera

Try Try Lang

Hi!